Korzystanie z nieruchomości

Największe uprawnienia co do nieruchomości ma oczywiście jej właściciel. Właściciel ten może wykorzystywać swoje prawo niezależnie od uprawnień innych osób i co do zasady może on kreować prawa związane z tą nieruchomością. Właścicielem może jednak nie być tylko jedna osoba. W takich wypadkach mówimy o współwłaścicielu. Sytuacja jest jednak analogiczna, jednakże uprawnionym jest się według swoich udziałów. Właściciel może nieruchomość wykorzystywać, zbywać (natomiast jest tutaj wymóg skorzystania z umowy w formie aktu notarialnego, bez zastrzeżenia warunku lub terminu), przerabiać, pobierać z niej pożytki.

Użytkowanie

Właściciel może jednak uprawnić inną osobę do korzystania z jego uprawnień. Zwykle dochodzi do tego za pomocą umowy. Dosyć powszechną umową, która działa w polskim systemie prawnym jest umowa ustanawiająca użytkowanie. Użytkownik danej nieruchomości może z niej korzystać oraz pobierać pożytki rzeczy. Jego pozycja jest dosyć silna, jednak nie definitywna. Użytkowanie bowiem gaśnie razem ze śmiercią tej osoby. Oczywiście może wygasnąć także w terminie, w którym strony się umówiły.

Służebność

Właściciel nieruchomości może jednak mieć także ograniczone pole do korzystania z niej. Dzieje się tak za sprawą ustanowienia służebności. Polega ona na zobowiązaniu właściciela jednego gruntu do znoszenia działalności drugiego, bądź też powstrzymywania się od określonego działania. Można więc przykładowo umówić się, że sąsiad będzie mógł przepasać owce przez nieruchomość objętą służebnością. Służebności oczywiście w większości są dobrowolne i ustanawia się je umownie. Wyjątkiem w tym względzie może być służebność drogi koniecznej.